schwarzxxl bunun bende farkindayim insallah basimiza gelmez ama gecen sene basimdan gecen bir olay beni cok üzmüstü;
caddebostan sahilde gece arkadasimla yürüyüse cikmistik,gece 12 sulariydi sanirim,sonra arabaya dönerken bir kalabalik gördük polis doluydu,oraya gidip oalyi sordugumuzda tinerciler arabasi bozulan bir gurup insani soymuslardi,sonra baktim tinerciler uzakta gözüküyor ve polislere hemen gösterdim(görmediklerini düsünüyordum) polislerde buna karşilik hicbir hamle yapmadilar,neden burda duruyorsunuz dedigimdede ''onlari alip götürsek de 1 saat sonra bırakiyoruz,ilacli olduklari icin kanun geregi birsey yapamiyoruz'' bende cok sinirlenip polisin üzerine yürüdüm;biz dedim ufacik bir hata yapsak anamizdan emdigimiz sütü burnumuzdan getirirsiniz dedim ve cok sinirlendim.
inanin arkadaslar polis de ordaki gasp a ugrayanlar gibi caresiz bir sekilde öylece duruyordu.yukarda veyronun yazisinin altina ekledigim yaziyi bu yüzden yazmistim.
Biraz off-topiğe kayıyo ama madem anlatılmış ben de sizle başımdan geçen bi olayı paylaşmak istiyorum.
2 yıl önceydi.Bi aptallık edip avrupa yakasında trene binip sirkeciye gidiyodum
Benim bindiğim vagon ben uyuduğum sırada boşalmış ve in cin top oynuyordu uyandığımda.Sonradan cart diye kapı açıldı ve bi tinerci geldi,çok şükür tek kişiydi
Ben hiç istifimi bozmadan oturdum.Geldi sigara istedi verdim sonra bunla normal bi şekilde konuştum.Sonrasında telefonun var mı bi arkadaşı arıcam dedi yok canım öğrenciyim dedim.Bu da tren istasyona yaklaşırken kapıya doğru yöneldi tam o sırada cep telefonu bangır bangır ötmez mi
Ben de şimdi çıkarmasam korktuğumu sanacak diye düşündüm ve çıkardım konuşmaya başladım.
Bu arkadan sessizce gelip elimdeki telefonu kaşla göz arası camdan aşağı yolladı.Telefonumu da daha yeni almıştım ve kolay kolay da bırakacak değildim.Sinirden nevrim dönmğş bi şekilde buna daldım.Ağzı gözü patladı nerdeyse bayılacak duruma geldi ama tiner sarhoşluğundan acıyı hissetmiyordu.Buna son olarak tam güç bi kontra yapıştırdım nihayetinde bayıldı düştü
Hemen trenden indim ve telefonu raylarda aramaya başladım ama nafile.İstasyona gidip durumu anlattım insanlara,dedim böyle böyle telefonun sesi son kademede çaldırın mutlaka buluruz falan ama İstanbul işte kimse kimseye güvenemiyo,herkes yok telefon diyordu ve ben kahroluyordum.EN sonunda 2 tane genç adam insanlık gösterdiler çaldıra çaldıra benimle beraber tam 10 dakka telefonu arayıp sonunda buldular,onlara çok minnettar kaldım
Her neyse büyük bi sevinç içinde ufak tefek çizikleri olan telefonumu elime aldığımda polis geldi.Bi kaç kişi kaçak girmişler istasyona beni de o kaçaklardan zannedip götürmeye kalkmazlar mı?Durumu anlattım asıl siz bu tinerci denen sokak p..lerine bi çare bulun,canımızdan olcaz falan diye kükredim.Sonra şikayetçi misin tinerci nerde alıp götürelim dedi sert çıktığımı görünce
Dedim şikayet etsem napcaksınız alıp 2 sille çekip geri bırakıcaksınız.Değerli vaktimi boşuna karakollarda harcayamam,şikayetçi değilim attım dayağımı telefonum da elimde hadi size hayırlı işler dedim atladım trene ve gittim.O zaten son tren yolculuğum oldu
Yani diyeceğim o ki,bu yaratıklara karşı kimsenin elinden birşey gelmiyor,biraz vahşice düşünebilir olabilirim ama bunların sessizce ortadan kaldırılmaları şart.Yoksa onlar bizi aklımıza gelmiyecek şekillerde yokedecek!
