Benim kadar şanssızı yoktur ya herhalde ya, 3 kez bel sakatlığı , bi kez ayak bileği kırılması , bir güç sanki yapma lan Şu sporu diyor

yapcak birşey yok ya dondurup üyeliği 1-2 ay daha dinlendiririm kendimi
Sana şöyle anlatayım. Deli gibi çalıştığım ve ciddi ağırlıklara ulaştığım ve sahada da iyi olduğum bir dönem, O zamanlar PhD için Colorado’da kalacaktım hatta. Bir maçta (Amerikan futbolu) öyle bir müdahaleye maruz kaldım ki, hem l5 s1 gitti hem omzum çıktı hem de tendonlar gitti.
3 ay koltuk değnekleri. Ardından ufak ufak yürüyüşler. Sabah akşam bel ve arka bacak esnetmeleri vesaire.
Tam 6 ay sonra tekrar ufak ufak çalışmalara başladım ve belki de 5-6 ay boyunca şöyle çalıştım, mesela bıraksan 20 tekrar yapacağım ağırlıklar ile 10 tekrar yapıp bıraktım. Sadece 2 kilo ile lateral raiseler yaptım. Vücut ağırlığımdan öte hiçbir ağırlık kullanmadan Squat yaptım, Lunge yaptım. Sadece 15 kiloyla Lat Pulldown’u 2x10 yapıp bırakıyordum. Maksat kaslar çalışsın.
Kısacası bir kez bile egoma yenik düşmedim. Çünkü iyiyim ya diye biraz yüklendiğim günün gecesi ağrıdan zor uyudum.
Neyse bu şekilde geçen 3-5 ay sonunda da artık vücut tamir olmuştu işte. Elbette arada ağrı oluyor ama yapacak bir şey yok. Garip ve faydalı bir süreç aslında, sporu yapma sebebi bile değişiyor insanın. O zamanlar amacım kaslar büyüsün karı kız vs

Şimdi ise amacım sağlıklı olmak, mutlu olmak, fit ve estetik olmak vesaire. Eskiden Bench’i 150’ye çıkartmaktı amaç ama şimdi öyle değil. Tavuk pilav yemenin peşinde koşarken şimdi amacım sağlıklı beslenmek vesaire.
Kısacası merak etme, bu süreç geçecek elbet. Egona yenik düşme yeterli. Üstelik geçerken de insana çok şey öğretiyor
