Oldukça eski bir konu olduğunun farkındayım , hortlarttığım için özür dilerim.Ben vucut geliştirme sporuyla ilgilenmemin ilk yıllarında bu lanet olası ameliyatı geçirdim.Üstelik 2 kez.Size yaşadığım ızdırapları anlatmak istedim.İlk ileus amelayıtımda doktorlar besin destek ürünleri olabileceğini söylediler , ikincisinde bırakmamı söylediler.1.5 yıl arayla tekrar etti ikinci ameliyat sonrası bıraktım ve bir daha tekrar etmedi.Kuşkusuz her kullananda olacak diye bir şey yok , pek çok faktör var ama olursa çekeceğiniz şeyleri okuyun istedim.Yazımda utanmadan her detayı paylaşmayı ( elimden geldiğince bazı yerleri paylaşamayacak kadar utanıyorum ) tercih ettim.Umarım ciddiyetini anlarsınız.
İleus sadece bağırsak tıkanması değil aynı zamanda bağırsak yapışmasıdır.Yüklü miktarda protein ve amino asit alımı bunun nedenlerinden biriydi.Doktorlar tahlillerimde ilk şaşırdıkları şey vucudumdaki protein miktarı ile ilgili olan tahlildi.
Bir sabah uyandığımda tuvalete çıkamadım.Bütün gün yürüyüş yapmama rağmen çıkamadım.Akşama doğru önce karın ağrım daha sonrada bulantım başladı.Ağrım dayanılmaz seviyeye geldiğinde doktor abimin o gece nöbetçi olduğu hastaneye gittik , miğdemi deldiğimden korktu.Ultrasonla bakıldı tek gördüğü şey düşük bağırsak hareketiydi.Kortikosteroid denen ilaç yapıldı , ağrı kesici etkisinden dolayı ve eve döndüm.
Gece 2-3 gibi ağrı korkunç bir boyuta geldi.Sandalyeleri fırlatmaya , 2 büklüm dolaşıp çığlıklar atmaya başladım.Defalarca tuvalete çıkıyordum ama ihtiyacımı gideremiyordum.Bulantım farklılaşmaya başladı.Oldukça iğrendirici bir hale geldi.Genzimede kaçıyordu boğazımı ciğerlerimi yemek borumu yakıyordu.Daha sonra o kustuğum şeyin safra suyu ve bağırsak içeriği olduğunu öğrenecektim.
Hayatımın en uzun gecesi sabahla sonlandı fakat çektiğim ızdıraplar bitmek bilmiyordu.Allah'a 10 dakika acı çekmeden durabilmek , biraz dinlenmek güç toplamak daha sonra acı çekmeye devam edebilmek için yalvardım.Kolumu , bacağımı , hayatımdan 30 yılı bunun için verebilirdim.
Sabah çığlıklar içinde ablamın sırtında dışarı çıktım.Taksiye bindim abimin çalıştığı hastanenin yolunu tuttuk.
Abimin çalıştığı 4.cerrahi polikinliğine yerleştirildim.Abimin arkadaşları teker teker muayene etmek için karnımı mıncıkladı ben ise her dokunuşta tekrar öldüm.Ellerine sıkı sıkı sarılmaya yapmayın diye yalvarmaya başladım.Abimin can düşmanım dediği aynı bölümde çalışan bir doktor bile yanıma geldi elimi tuttu.
Filmlerde derler ya acının gerçek anlamı diye , işte bana onu öğretecek şeyle tanıştım.Nazogastrik sonda. Burun deliklerinizden miğdenize doğru sokulan bir hortum.Miğdenizde ki asidi çekiyor böylece bağırsaklarınıza daha fazla yük oluşturmasını önlüyordu.Doktor burnumdan sokmadan önce hazırmısın dedi. He he diye tersledim. Bu soruyu sorarken oldukça ciddiymiş. Burnumdan yemek boruma doğru girmesiyle karnımdaki o acıya rağmen bütün vucut kaslarım kasıldı ve vucut doğal tepkisini göstererek ittirmeye zorladı.Yatakda çırpındım doktora yardımcı olucak insanlar geldi bir kolumdan 2 kişi tuttu. diğer 4 kişiden 2 side diz kapaklarımı ve ayak bileklerimi paylaştılar.Yatakta çırpınıyordum doktor yut itme dedikçe öğürüyordum. O anlatılmaz acıya rağmen benim yutkunmam gerekiyordu ki miğdeme doğru ilerlesin o şeytan.Nasıl başardım hatırlamıyorum sonda miğdeme ulaştığında akli dengemi kaybetmek üzere , o kasılmayla karın ağrım şiddetlenmiş , yatağıma 2 kova kusmus salya sümük kısacası pislik içinde kalmıştım. Sondayı yüzüme doğru bantladılar uyurken dikkat etmemi ve çıkarmamı söylediler.O sonra ameliyat boyunca ve ameliyattan 9-10 gün sonrasına kadar boğazımdaydı.Onun varlığını düşündükçe kusuyordum dolayısıyla onu düşünmemeye çalışmam gerekiyordu.
Röngenler tahliller mıncıklamalar sonrasında ameliyat oldum.Çıktığımda acılarımın çoğu dinmişti.Bitkin haldeydim.İdrar yollarıma bir hortum bağlandığını öğrendim.Cişim geldiğinde tutmamam gerektiğini ve aksine yapmaya çalışmak için zorlamamam gerektiğini öğrendim.Tabi narkozdan yeni çıkmış halde konuştuğu bir hecesi anlaşılmayan bir adamın idrar yollarım yanıyor demeye çalışması biraz geç sonuçlandı.Bu bilgiyi edindiğimde çişimi unutmayı öğrendim.
Ameliyat sonrasında 15 gün hastanede yattım.Defalarca serum iğnesi takıldı , damar yolu açıldı.İğneden korkmayan ben kolları eroinmana dönmüş halde iğneden bile korkmayı öğrendim.
9.-10. günde bir gece uyuya kalmışım ve burnumda ki sonda çıkmış.Çığlığım hastanede yankılandı.Sabah tekrar takıcaklar üstelik karnımda ki dikişlerle diye düşünürken takmadılar.
10.güne kadar serumla yaşadım , bir damla su , bir lokma yemek yedirmediler. 10 .gün Eti form bisküviden 3 adet ve 1 bardak su içmeme izin verdiler. Eti form bisküvi gibi bir tatsız şeyden bu kadar zevk duyacağımı hayatımda aklıma gelmezdi.
Bu ameliyattan 6 ay sonra tekrar spora geri döndüm.Tekrar supplement kullandım. 1.5 yılımda ameliyat tekrar etti aynı acıları paylaştım , doktorlar artık supplementden dolayı dediler.
Yıllar sonra tekrar vucut çalıştım ama supplement kullanmadım ve tekrar etmedi.
Bu site gibi forumlarda defalarca paylaştım supplementlere güvenmediğim fikrimi herkes söylediklerime gülüp geçti.Üstelik ben oldukça az kullanıyordum. Önerilen dozun 1/4'ünü bile aşmamıştım. Arada 1-2 ay aralar veriyordum.