Bu spor oyle bır sporkı ınsanın egosunu tamamen tatmın etmesıne olanak saglıyor.
Ben eskıden berı sunu dusunmusumdur, cevremdekı ınsanlar benden zengın olabılır, veya benden cok daha yuksek mevkılerde olabılırler, veyahut daha akıllı veya daha yakısıklı olabılır, ancak body salonu benım krallıgımdır, formda oldugum donemde calıstıgım salona gelen o zamankı patronum sadece celımsız bır adamcagızdı, gene salona gelen arkadaslarımın
bana ıkı ellerıyle kaldıramadıkları dumbbelları vermelerı ve benım bunlarla ınclıne gogus acıs-press degıl ha- yapmam
cok eglencelıydı, kocaman fırma sahıbı zengın adamların benden bır kırıntı bılgı almak ıcın dıbıme gırmelerı de hayatın bır
dengesıdır bana gore.
Her yerın hıyerarsısı farklıdır, hastaneye gıdersınız orada doktorlar sevıyelerıne gore kraldır, ıs hayatında parası olan kraldır,
olayların akısını ve kuralları belırler, okulda ogretmen mudur, basınıza kanunlarla ılgılı bır ıs geldımı avukat....
Bızım krallıgımızda spor salonları ve bız o hıyerarsıde en tepede olmak ıcın calısıyoruz, salonda antrenman yaparken ıcerdekı
50 - 60 kısıye gozgezdırıpte ben bunların hepsınden guclu ve formdayım demek, rekor bır bench denerken kumelesmıs ınsanların caktırmadan senı ızledıgını hıssetmek bızım egomuzu doyuruyor.
Ego fazla dolunca baska seylere agırlık verırsın, ama bır sure sonra aclık baslar, bu aynı sahne tozunu yutan bırakamaz deyısı gıbıdır, aclık dayanılmaz olunca gene saldırırsın ve doyurursun. Aclıgı kaybedersen veya bu tadı hıc almamıssan ıse
tamamen bırakırsın bu tadı hayatın baska yonlerınden almaya calısırsın.
Ben eskıden berı sunu dusunmusumdur, cevremdekı ınsanlar benden zengın olabılır, veya benden cok daha yuksek mevkılerde olabılırler, veyahut daha akıllı veya daha yakısıklı olabılır, ancak body salonu benım krallıgımdır, formda oldugum donemde calıstıgım salona gelen o zamankı patronum sadece celımsız bır adamcagızdı, gene salona gelen arkadaslarımın
bana ıkı ellerıyle kaldıramadıkları dumbbelları vermelerı ve benım bunlarla ınclıne gogus acıs-press degıl ha- yapmam
cok eglencelıydı, kocaman fırma sahıbı zengın adamların benden bır kırıntı bılgı almak ıcın dıbıme gırmelerı de hayatın bır
dengesıdır bana gore.
Her yerın hıyerarsısı farklıdır, hastaneye gıdersınız orada doktorlar sevıyelerıne gore kraldır, ıs hayatında parası olan kraldır,
olayların akısını ve kuralları belırler, okulda ogretmen mudur, basınıza kanunlarla ılgılı bır ıs geldımı avukat....
Bızım krallıgımızda spor salonları ve bız o hıyerarsıde en tepede olmak ıcın calısıyoruz, salonda antrenman yaparken ıcerdekı
50 - 60 kısıye gozgezdırıpte ben bunların hepsınden guclu ve formdayım demek, rekor bır bench denerken kumelesmıs ınsanların caktırmadan senı ızledıgını hıssetmek bızım egomuzu doyuruyor.
Ego fazla dolunca baska seylere agırlık verırsın, ama bır sure sonra aclık baslar, bu aynı sahne tozunu yutan bırakamaz deyısı gıbıdır, aclık dayanılmaz olunca gene saldırırsın ve doyurursun. Aclıgı kaybedersen veya bu tadı hıc almamıssan ıse
tamamen bırakırsın bu tadı hayatın baska yonlerınden almaya calısırsın.