Arkadaşlar son olarak bu konuyu açayım dedim. 27.5 yaşımdayım, 91 doğumluyum, hayatımda teknik olarak hiç çalışmadım. Babam sağ olsun prim günlerimi saydırıyor, en azından emekli olmamın önünü açacak. (Yanlış da olsa, fabrikasında çalışan gibi gösteriyor)
Ailemizin maddi durumu ortalamanın oldukça üzerinde ama multi milyoner falan da değiliz tabii, henüz.
Ben YTÜ, Elektronik ve Haberleşme Mühendisliğini sanırsam 10. senemin sonunda bitiriyorum ancak bu bölümden bana ekmek çıkmaz. Birincisi bu ülkede Elektronik üzerine fazla bir alan yok, kurum da yok. Genelde Haberleşme sektörüne yoğunluk veriliyor ama benim tüm Haberleşme derslerim ya DC ya da muaf. Şöyle diyeyim, son 12 kredimi bu dönem vermek niyetindeyim, 4 ders ama Haberleşme konusunda bu konulara ilgili bir BİM kasiyeri bile daha çok şey biliyor olabilir. Elektronik konusunda bilgim fena değil ancak kullanacak bir alanım yok.
Bunun dışında meslek nedir bilmem, elim iş tutmamıştır. Ailen seni emekli etsin, ömrünün sonuna kadar onların parasını tüketerek yaşa diyebilirsiniz ama böyle de asalak bir yaşam sürmüş olacağım, istemiyorum. Ne yapabilirim? Bilgisayar donanımından ve tamirinden bu işi yapanların ortalamasının çok fazla üzerinde anlıyorum ama bilgisayarcı açmak biraz da esnaf kafası gerektiriyor, o da bende yok. Evde kalacağım internet bazlı işler de istemiyorum.
Şu anda önümde hiçbir seçenek yok. Öylesine gireceğim işler de istemiyorum. Sizce hayatım boyunca boş yaşamak benim kaderim olabilir mi? Bilek güreşiyle uğraşmayı denedim ama aşırı güçsüz olduğumu gördüm. Bu yüzden bir süre uğraşmamaya karar verdim. Bilekleri ve kolu iyi çalıştırmak, sürekli antrenman yapmak gerekiyor maalesef, 5-6 yıl bu şekilde çalışmazsam bir başarı elde edemeyebilirim, o kadar beklemek de istemedim ve açıkçası bıraktım.
Üzülüyorum ama sanırsam artık kaç yaşımda ölürsem o zamana kadar oturarak sıra bekler gibi yaşamak benim kaderim galiba.
Ailemizin maddi durumu ortalamanın oldukça üzerinde ama multi milyoner falan da değiliz tabii, henüz.
Ben YTÜ, Elektronik ve Haberleşme Mühendisliğini sanırsam 10. senemin sonunda bitiriyorum ancak bu bölümden bana ekmek çıkmaz. Birincisi bu ülkede Elektronik üzerine fazla bir alan yok, kurum da yok. Genelde Haberleşme sektörüne yoğunluk veriliyor ama benim tüm Haberleşme derslerim ya DC ya da muaf. Şöyle diyeyim, son 12 kredimi bu dönem vermek niyetindeyim, 4 ders ama Haberleşme konusunda bu konulara ilgili bir BİM kasiyeri bile daha çok şey biliyor olabilir. Elektronik konusunda bilgim fena değil ancak kullanacak bir alanım yok.
Bunun dışında meslek nedir bilmem, elim iş tutmamıştır. Ailen seni emekli etsin, ömrünün sonuna kadar onların parasını tüketerek yaşa diyebilirsiniz ama böyle de asalak bir yaşam sürmüş olacağım, istemiyorum. Ne yapabilirim? Bilgisayar donanımından ve tamirinden bu işi yapanların ortalamasının çok fazla üzerinde anlıyorum ama bilgisayarcı açmak biraz da esnaf kafası gerektiriyor, o da bende yok. Evde kalacağım internet bazlı işler de istemiyorum.
Şu anda önümde hiçbir seçenek yok. Öylesine gireceğim işler de istemiyorum. Sizce hayatım boyunca boş yaşamak benim kaderim olabilir mi? Bilek güreşiyle uğraşmayı denedim ama aşırı güçsüz olduğumu gördüm. Bu yüzden bir süre uğraşmamaya karar verdim. Bilekleri ve kolu iyi çalıştırmak, sürekli antrenman yapmak gerekiyor maalesef, 5-6 yıl bu şekilde çalışmazsam bir başarı elde edemeyebilirim, o kadar beklemek de istemedim ve açıkçası bıraktım.
Üzülüyorum ama sanırsam artık kaç yaşımda ölürsem o zamana kadar oturarak sıra bekler gibi yaşamak benim kaderim galiba.
