HushMoney
Üye
Evet belki bu sporla kafayı yedim, ağırlıklar beni delirtti, tek bir şey istedim hedefime ulaşmak, kendimle olan savaşım. Vücut yapınca dünyayı kurtarmayacağımı biliyorum, kendimi kurtarmak istedim, motivasyon kaynağım ağırlıklardı. Kar kış yağmur akşam gece sabah gündüz öğlen dinlemedim gittim, hayvan gibi olmak istedim, Arnold kimin hedefiyse benim daha fazla hedefimdi, pes etmedim, ağırlıklarla kendimle savaş verdim, bi filmden alıntı değil bunlar, nankör bi sporun bana vermedikleri. Sevdim, annem kadar sevdim, saçmaydı insanlara göre, insanlara göre aptaldım gerizekalıydım bu kadar sevdiğim için, geceleri ağrılarımdan uyuyamadım uyuyamıyorum da, hep arnoldu düşünüyorum, öyle bi vücudu kendimde görmek, 100 kg bench presse giriyorum göğsüm jinekomasti olmasına rağmen, dambıllar bana yetmiyor acılar çekiyorum ama insanlar hala senin vücudun iyi değil diyorlar, takmamaya çalışıyorum, gidiyorum yine salona şimdi giderken bunları yazdığım gibi, daha fazla çalışmak, kulaklığımı takıp bi filmdeymiş gibi yazıyorum bunları, ama nankör. 1 cm bile vermiyor, salondaki en iyi çalışan benim ama hala vücudum tam oturmadı nankör çünkü, istediğimi vermiyor, yazınca da geçmiyor, pes de etmiyorum, bi gün belki bende arnold olurum.