fitnessist
Üye
selamlar ağırlık sevdalıları, bir başlıkta ben açayım dedim. inişli çıkışlı fitness maceramı sizlerle paylaşacağım. umarım bir kaç kişiye ilham olur, hoşunuza gider. evet başlıyoruz;
hep sıska bir çocuk olmuşumdur
hani lafa böyle başlarlar ya ama ben cidden sıskaydım! göğüs kafesimin ardından kalp atışlarımı gözlemleyebiliyordum.. bir gün lisede biyoloji dersinde iskelet sistemini işliyoruz,
hoca hızını alamamış olacak ki ders esnasında beni gözüne kestirdi ve gömleğimi çıkarttırdı, bütün sınıfa benim üzerimden iskelet sistemini anlattı. "bu kürek kemiği omuza şuradan bağlanıyor, şu omurilik, bu leğen kemiği.." filan
bildiğin konu mankeni oldum. ergenlik ve sosyal fobiyle birleştiğinde yaşadığım travmayı az çok tahmin edersiniz, okul bitene kadar makara konusu oldum
hep bir şeyler denemek, birşeylere başlamak istedim nereden başlayacağımı bilemedim yıl oldu 2007 yaş oldu 22 ve ben hala sıskayım. neyse bir takım arayışlara girdim ve vücut geliştirmenin en mantıklı yol olduğuna kanaat getirdim.
aylar geçtikçe çalışmalarımın meyvelerini hızla toplamaya başladım. 60 kilo ile başlayıp 5 - 6 ay gibi bir sürede 70 kiloya çıkmıştım. heh bu arada boy 190 cm tam bir fasülye sırığıydım.
biraz güçlenince özgüven de geldi tabi saçma sapan bilek güreşi filan yapmaya başladım ama unuttuğum bir şey vardı tendonlar ve kemikler malesef kas kadar kısa sürede gelişmiyorudu bir bilek güreşi esnasında hatalı tutuş ve zorlamadan ötürü
humerus ( pazı kemiğimi ) üç yerinden parçalı kırdım..
moral motivasyonum sıfırdı. tam toparlanmaya başlamışken dibe vurmuştum.. üstelik belki artık spor da yapamayacaktım.doktorlar kırığı toparlayamayınca ameliyata alındım ve koluma platin takıldı, doktor kemiklerimin oldukça ince olduğunu ve sert sporlardan kaçınmam gerektiğini öğütledi..
iyileşme süresi boyunca binbir güçlükle yaptığım iki gram kasın eriyişini izledim, bicepsim yok olmuştu tartıya çıkmaya korkuyordum bir kaç ay sonra tartıldığımda 60 kg olduğumu gördüm kolum tam düzelmemişti tam açıp tam kapatamıyordum doktora her kontrolde kolumu ne zaman zorlayabilirim diye soruyordum, o da zorlama sağlığın daha önemli diyordu
böyle böyle bir sene geçti.. kolumu halen tam açıp kapatamıyordum. bu arada yıl oldu 2009 ve ben 0,5 litrelik pet şişelere doldurduğum kum ile vücut geliştirmeye geri döndüm
spor salonunda öğrendiğim hareketleri kolum izin verdiğince yapmaya başladım bir kaç ay sonra kolumu tam açıp kapatmaya başladım iştağım ve moralim de yerine gelmişti 65 kiloydum.
spor yapmamla beraber düzelmeye başlayınca bu sefer su şişelerinden dumbbell lara terfi ettim beşer kiloluk dambıllarla evde çalışmaya başladım. dumbbell lar ile yapılabilecek tüm varyasyonları bir yıl boyunca yaptım.. ağırlıklar az gelmeye başlayınca eklenebilir dumbbell ve bar seti aldım toplamda 50 kg ağırlığım vardı.. kollarım 34 - 35 cm filan olmuştu kilom 80 e dayanmıştı
bu resimde sağ kolumu gizlemişim çünkü 2 cm daha küçüktü sola göre, bu arada yıl olmuş 2010 neyse gelişimimden memnundum ama salonu özlemiştim salona başlamadan önce hastaneye uğrayıp doktorumun onayını almak istiyordum. hastaneye gittiğimde bana sporu yasaklayan doktorumun kalp krizindne öldüğünü öğrendim en fazla 50 yaşlarında epey kilolu bir abimizdi.. çok ironik değil mi? allah mekanını cennet etsin beni sağlığıma kavuşturdu.. ve ben bir karar aldım
lan zaten öleceksek bari savaşarak ölelim dedim ve spor salonuna kaydoldum.
ilk başlarda çalışmalarım ürkekti ama çalıştıkça iki kolum eşit hale geldi kısa sürede gözle görülür bir değişim elde etmiştim ben artık 90 kg idim kollarım 37 cm yi görmüştü.. 2011 olduk. zaman mefrumunu kaybettik..
her şey yolunda gidiyor değil mi? bir gece ansızın apandistim patladı. gece ameliyata alındım çok şükür ucuz atlatmıştım ama kana karışan iltihap sebebiyle iştah filan kalmadı bende, ne yesem çıkartıyorum hızla kilo vermeye başladım ve bir buçuk iki ay gibi bir sürede 78 kiloya düştüm
iyileşince hızla kilo almaya başladım. ama spora dönesim yoktu hayvan gibi yedim tabiri caizse bir iki ayda 10 küsur kilo aldım tamamı yağ olarak..
sonra dedim ki lan ben neleri hallettim bir göbeğe mi teslim olacağım spor salonuna ışık hızıyla geri dönüp dört ay içerisinde şu hale geldim.
şu an idmanlara tam gaz devam ediyorum. kilom 85 platin olan sağ kolum diğerine göre bir santim kalın (39 civarı geliyor )en güncel resimler de aşağıdakiler dün çekildiler..
bundan sonrasını da beraber gözlemleyeceğiz artık gelişmeleri buraya aktarırım. önemli olan başlamak veya bırakmak değil her bıraktığınızda yeniden başlamak ve bıraktığınızdaki halinizden daha iyi olmaktır. herkeze kazasız belasız sağlık dolu günler, sert idmanlar..!
hep sıska bir çocuk olmuşumdur
hani lafa böyle başlarlar ya ama ben cidden sıskaydım! göğüs kafesimin ardından kalp atışlarımı gözlemleyebiliyordum.. bir gün lisede biyoloji dersinde iskelet sistemini işliyoruz,hoca hızını alamamış olacak ki ders esnasında beni gözüne kestirdi ve gömleğimi çıkarttırdı, bütün sınıfa benim üzerimden iskelet sistemini anlattı. "bu kürek kemiği omuza şuradan bağlanıyor, şu omurilik, bu leğen kemiği.." filan
bildiğin konu mankeni oldum. ergenlik ve sosyal fobiyle birleştiğinde yaşadığım travmayı az çok tahmin edersiniz, okul bitene kadar makara konusu oldum
hep bir şeyler denemek, birşeylere başlamak istedim nereden başlayacağımı bilemedim yıl oldu 2007 yaş oldu 22 ve ben hala sıskayım. neyse bir takım arayışlara girdim ve vücut geliştirmenin en mantıklı yol olduğuna kanaat getirdim.
aylar geçtikçe çalışmalarımın meyvelerini hızla toplamaya başladım. 60 kilo ile başlayıp 5 - 6 ay gibi bir sürede 70 kiloya çıkmıştım. heh bu arada boy 190 cm tam bir fasülye sırığıydım.
biraz güçlenince özgüven de geldi tabi saçma sapan bilek güreşi filan yapmaya başladım ama unuttuğum bir şey vardı tendonlar ve kemikler malesef kas kadar kısa sürede gelişmiyorudu bir bilek güreşi esnasında hatalı tutuş ve zorlamadan ötürü
humerus ( pazı kemiğimi ) üç yerinden parçalı kırdım..
moral motivasyonum sıfırdı. tam toparlanmaya başlamışken dibe vurmuştum.. üstelik belki artık spor da yapamayacaktım.doktorlar kırığı toparlayamayınca ameliyata alındım ve koluma platin takıldı, doktor kemiklerimin oldukça ince olduğunu ve sert sporlardan kaçınmam gerektiğini öğütledi..
iyileşme süresi boyunca binbir güçlükle yaptığım iki gram kasın eriyişini izledim, bicepsim yok olmuştu tartıya çıkmaya korkuyordum bir kaç ay sonra tartıldığımda 60 kg olduğumu gördüm kolum tam düzelmemişti tam açıp tam kapatamıyordum doktora her kontrolde kolumu ne zaman zorlayabilirim diye soruyordum, o da zorlama sağlığın daha önemli diyordu
böyle böyle bir sene geçti.. kolumu halen tam açıp kapatamıyordum. bu arada yıl oldu 2009 ve ben 0,5 litrelik pet şişelere doldurduğum kum ile vücut geliştirmeye geri döndüm
spor salonunda öğrendiğim hareketleri kolum izin verdiğince yapmaya başladım bir kaç ay sonra kolumu tam açıp kapatmaya başladım iştağım ve moralim de yerine gelmişti 65 kiloydum.
spor yapmamla beraber düzelmeye başlayınca bu sefer su şişelerinden dumbbell lara terfi ettim beşer kiloluk dambıllarla evde çalışmaya başladım. dumbbell lar ile yapılabilecek tüm varyasyonları bir yıl boyunca yaptım.. ağırlıklar az gelmeye başlayınca eklenebilir dumbbell ve bar seti aldım toplamda 50 kg ağırlığım vardı.. kollarım 34 - 35 cm filan olmuştu kilom 80 e dayanmıştı
bu resimde sağ kolumu gizlemişim çünkü 2 cm daha küçüktü sola göre, bu arada yıl olmuş 2010 neyse gelişimimden memnundum ama salonu özlemiştim salona başlamadan önce hastaneye uğrayıp doktorumun onayını almak istiyordum. hastaneye gittiğimde bana sporu yasaklayan doktorumun kalp krizindne öldüğünü öğrendim en fazla 50 yaşlarında epey kilolu bir abimizdi.. çok ironik değil mi? allah mekanını cennet etsin beni sağlığıma kavuşturdu.. ve ben bir karar aldım
lan zaten öleceksek bari savaşarak ölelim dedim ve spor salonuna kaydoldum.
ilk başlarda çalışmalarım ürkekti ama çalıştıkça iki kolum eşit hale geldi kısa sürede gözle görülür bir değişim elde etmiştim ben artık 90 kg idim kollarım 37 cm yi görmüştü.. 2011 olduk. zaman mefrumunu kaybettik..
her şey yolunda gidiyor değil mi? bir gece ansızın apandistim patladı. gece ameliyata alındım çok şükür ucuz atlatmıştım ama kana karışan iltihap sebebiyle iştah filan kalmadı bende, ne yesem çıkartıyorum hızla kilo vermeye başladım ve bir buçuk iki ay gibi bir sürede 78 kiloya düştüm
iyileşince hızla kilo almaya başladım. ama spora dönesim yoktu hayvan gibi yedim tabiri caizse bir iki ayda 10 küsur kilo aldım tamamı yağ olarak..
sonra dedim ki lan ben neleri hallettim bir göbeğe mi teslim olacağım spor salonuna ışık hızıyla geri dönüp dört ay içerisinde şu hale geldim.
şu an idmanlara tam gaz devam ediyorum. kilom 85 platin olan sağ kolum diğerine göre bir santim kalın (39 civarı geliyor )en güncel resimler de aşağıdakiler dün çekildiler..
bundan sonrasını da beraber gözlemleyeceğiz artık gelişmeleri buraya aktarırım. önemli olan başlamak veya bırakmak değil her bıraktığınızda yeniden başlamak ve bıraktığınızdaki halinizden daha iyi olmaktır. herkeze kazasız belasız sağlık dolu günler, sert idmanlar..!
Son düzenleme:
