Artık herşeyimi BFTR ile paylaşmaya alışmışım. Bugün başıma gelen şeyide paylaşmadan dertleşmeden edemedim. Hem belki bazı arkadaşlarada ders olur ne bileyim. Bugün gerçekten sinirden gözüm dönmüştü.
Geçen yıl okuldan bir kızla çıkmıştım. Yaklaşık 2 hafta sürdü ama o kadar karışık birşeydi ki anlatmaya vakit yetmez. Kimse tarafından sevilmeyen adı çıkmış birisiydi. Ona duyduğum şey kesinlikle sevgi veya aşk değildi. Tamamiyle acımak ve erkeklik gururundan ibaretti. Bunu daha sonra birisini sevdiğimde ve sonrada aşık olduğumda anladım. Bu kız benim hiç dikkatimi çekmemişti. Onların sınıfındaki başka bir kızdan hoşlanmıştım ama sevgilisi olduğunu duyduğum için ondan uzak durdum. Sonra bir arkadaşı yoluyla benden "güya bak sakın söyleme" diyerek hoşlandığını öğrendim. Fena bir kız değildi ve açıkcası çabalamadan kendi kendisine gelmiş bir kızdı değerlendirdim. Uzun süredir yalnızdım. Çevremdeki herkes yapma dedi. Hakkında pek çok şey anlatıldı. Ben yinede ne olabilirki eğer öyleyse ayrılırım dedim. Hayatım boyunca görüp görebileceğim en iyi yalancıyla çıktığımın farkında bile olmadan 2 hafta geçirdim. Bu 2 hafta öyle geçtiki , kendisi herşeyin bir iftira olduğuna beni inandırmış ve pek çok kişiye düşman etmişti. Ona duyduğum şey acımak ve erkeklik gururuydu. Gururum gereği onun bu "zavallı , iftiraya uğrayan , sevgiye aç" haline sahip çıktım. O beni itti ve hep "adımız çıkar , senide üzerim" gibi bahanelerle beni ittikçe benim erkeklik gururum dahada kabardı. Herkese göğüs gererim ben moduna girdim. Sonra bir şekilde ayrıldık ama bu dönem boyunca bana kırk kere döndü ve tekrar ayrıldı. Daha sonra benimle birlikte olduğu dönem boyunca bile kimlerle ne haltlar yediğini öğrenmiş oldum. Kendisi bana daha 2. haftanın ortasında "benimle sevişmek istermisin" demişti ve ben gayet safça daha beni tanımıyosun erken üzülürsün belki diyerek reddetmiştim. Nihayet gerçekleri gördükten sonra bir sabah uyandığımda ona karşı hiçbirşey hissetmediğimi farkettim. Anladımki herşey erkeklik gururundan ve sahip çıkma duygusundan ibaretti ve yerini aptal yerine koyulmanın siniri aldı. Ona hayatımdan defolmasını , onu hiç sevmediğimi söyledim. Eskiden beri , ta başından beri hoşlandığım kişiyle konuşmaya başladım ve hiç sevgilisi olmadığını öğrendim. Şu anda onunla 6. ayımıza girdik ve hala aşığım ve onu çok seviyorum.
Fakat aynı sınıftaydılar. Ve ben diğer kızın ne şeytan olduğunu biliyordum. Neyseki konuşmuyorlardı. Fakat son iki ay içerisinde yakınlaştılar. Şu anki sevgilimin arkadaş grubuna girdi. Yalnız kalmıştı. Yine kendini onlara acındırdı. Namuslu numarası yaparak 2 ayda kendini çaktırmadan onlara kabul ettirdi. Sevgilimi uyardım. Mutlaka bir şekilde bizim huzurumuzu bozacaktı bundan emindim. Ama sevgilim beni yanlış anladı. Niye hala takıyorsun bu kadar ? Seninle ilgili olmak zorundamı ? diyince söyleyecek söz bulamadım. Ve bugün , yaptı yapacağını. Sevgilimin yakın arkadaşlarından birisine benim ona attığım mesajları , sahip çıkmalarımı bir bir anlattı ve "Ben ona hiç öyle mesajlar atmadım hep o beni elde etmeye çalıştı hatta şu tarihe kadar mesajlaştık yalvardı" diyerek benim sevgilime çıkma teklif ettiğim haftanın tarihini söyledi. Ve ben sevgilimin bugün bu yüzden ağladığını görünce hayatımda ilk defa gerçekten ciddi ciddi bir kızı eşek sudan gelinceye kadar dövmeyi düşündüm. Bunuda rahatlıyım diye yazdım ama iyice sinirlerim bozuldu
Kıssadan hisse : Arkadaşlarınızın , dostlarınızın sözünü dinleyin. Dedikodulara inanmayın ama , ateş olmayan yerdende duman çıkmaz.
Geçen yıl okuldan bir kızla çıkmıştım. Yaklaşık 2 hafta sürdü ama o kadar karışık birşeydi ki anlatmaya vakit yetmez. Kimse tarafından sevilmeyen adı çıkmış birisiydi. Ona duyduğum şey kesinlikle sevgi veya aşk değildi. Tamamiyle acımak ve erkeklik gururundan ibaretti. Bunu daha sonra birisini sevdiğimde ve sonrada aşık olduğumda anladım. Bu kız benim hiç dikkatimi çekmemişti. Onların sınıfındaki başka bir kızdan hoşlanmıştım ama sevgilisi olduğunu duyduğum için ondan uzak durdum. Sonra bir arkadaşı yoluyla benden "güya bak sakın söyleme" diyerek hoşlandığını öğrendim. Fena bir kız değildi ve açıkcası çabalamadan kendi kendisine gelmiş bir kızdı değerlendirdim. Uzun süredir yalnızdım. Çevremdeki herkes yapma dedi. Hakkında pek çok şey anlatıldı. Ben yinede ne olabilirki eğer öyleyse ayrılırım dedim. Hayatım boyunca görüp görebileceğim en iyi yalancıyla çıktığımın farkında bile olmadan 2 hafta geçirdim. Bu 2 hafta öyle geçtiki , kendisi herşeyin bir iftira olduğuna beni inandırmış ve pek çok kişiye düşman etmişti. Ona duyduğum şey acımak ve erkeklik gururuydu. Gururum gereği onun bu "zavallı , iftiraya uğrayan , sevgiye aç" haline sahip çıktım. O beni itti ve hep "adımız çıkar , senide üzerim" gibi bahanelerle beni ittikçe benim erkeklik gururum dahada kabardı. Herkese göğüs gererim ben moduna girdim. Sonra bir şekilde ayrıldık ama bu dönem boyunca bana kırk kere döndü ve tekrar ayrıldı. Daha sonra benimle birlikte olduğu dönem boyunca bile kimlerle ne haltlar yediğini öğrenmiş oldum. Kendisi bana daha 2. haftanın ortasında "benimle sevişmek istermisin" demişti ve ben gayet safça daha beni tanımıyosun erken üzülürsün belki diyerek reddetmiştim. Nihayet gerçekleri gördükten sonra bir sabah uyandığımda ona karşı hiçbirşey hissetmediğimi farkettim. Anladımki herşey erkeklik gururundan ve sahip çıkma duygusundan ibaretti ve yerini aptal yerine koyulmanın siniri aldı. Ona hayatımdan defolmasını , onu hiç sevmediğimi söyledim. Eskiden beri , ta başından beri hoşlandığım kişiyle konuşmaya başladım ve hiç sevgilisi olmadığını öğrendim. Şu anda onunla 6. ayımıza girdik ve hala aşığım ve onu çok seviyorum.
Fakat aynı sınıftaydılar. Ve ben diğer kızın ne şeytan olduğunu biliyordum. Neyseki konuşmuyorlardı. Fakat son iki ay içerisinde yakınlaştılar. Şu anki sevgilimin arkadaş grubuna girdi. Yalnız kalmıştı. Yine kendini onlara acındırdı. Namuslu numarası yaparak 2 ayda kendini çaktırmadan onlara kabul ettirdi. Sevgilimi uyardım. Mutlaka bir şekilde bizim huzurumuzu bozacaktı bundan emindim. Ama sevgilim beni yanlış anladı. Niye hala takıyorsun bu kadar ? Seninle ilgili olmak zorundamı ? diyince söyleyecek söz bulamadım. Ve bugün , yaptı yapacağını. Sevgilimin yakın arkadaşlarından birisine benim ona attığım mesajları , sahip çıkmalarımı bir bir anlattı ve "Ben ona hiç öyle mesajlar atmadım hep o beni elde etmeye çalıştı hatta şu tarihe kadar mesajlaştık yalvardı" diyerek benim sevgilime çıkma teklif ettiğim haftanın tarihini söyledi. Ve ben sevgilimin bugün bu yüzden ağladığını görünce hayatımda ilk defa gerçekten ciddi ciddi bir kızı eşek sudan gelinceye kadar dövmeyi düşündüm. Bunuda rahatlıyım diye yazdım ama iyice sinirlerim bozuldu
Kıssadan hisse : Arkadaşlarınızın , dostlarınızın sözünü dinleyin. Dedikodulara inanmayın ama , ateş olmayan yerdende duman çıkmaz.
eyv... herkese hayırlı yıllar bu arada 
