Hastalik Hastalari

[Ayaz]

Selam arkadaslar,

bunu sormakta bir mahsur görmüyorum, hepimiz insaniz

asiri derecede yemek yemeye baslamama ragmen kilo alamiyorum...

iki ihtimal var..

1. kilo almayi cok kafaya taktim diye alamiyorum.. beyin kabullenmiyor olabilir..

2. bagirsak yollarinda kurt mu var acaba..

son günlerde cok afedersiniz büyük tuvaletimde kurtcuklar görüyorum..

Kontil aldim.. 10 dk icinde tuvalete ciktim.. ama gözle görülür birsey göremedim sonrasinda..

biliyorum, kurtlarin cok cesidi vardir.. birbirinden farkli ilaclarla tedavi edilebilirler..

ancak benim sorum bu kurtcuklar kilo almayi bu kadar önleyebilirler mi ?? tecrübesi olanlar var mi ?


saygilar

 

[Andre]

Bağırsak kurtlarının çeşitleri vardır.Bazıları tehlike arz etmektedirler.Tehlikeli olanların boyları 1-10 metre arası değişebilmektedir.Bu kadar uzun kurtlar bağırsakta tıkanmaya yol açabilmektedir.Ama sende bu tür kurtların olacağını sanmıyorum.Çünkü 1-10 metrelik şey büyük tuvaletle dışarı çıkamaz

Boyları kısa olupta tehlikeli olanlar vardır.15cm-40cm arasındadırlar.İltihaplara,sarılığa,kansızlığa sebeb olabilirler.

Olma olasılığı en yüksek bağırsak kurdu türü oksiyürlerdir.Boyları 2mm-1cm arasındadır.Sendedebunların olduğunu tahmin ediyorum.Bunların en sorun yanı yumurtalarını makat çevresine bırakmasıdır.Ve makatta kasşıntı yapmasıdır.Bu durumda makat çevresini kaşıyınca yumurtalar tırnak aralarına girmiş oluyor ve elimizdende vücudumuza girebiliyor.

İlaç tedavin olumlu sonuçlar verir.Ama korunmassan uzun bir süre uğraşabilirsin.İççamaşırlarını kaynar suda yıkamalısın.Unutma yumurtaları makat çevresine bırakıyorlar.Yani iç çamaşırada yumurtalara gelebilir.Makatta kaşınma olduğu zaman hemen elini verme...Başka türlü kaşınmayı hallet.Ayrıca ne olur olmaz diyerek el tırnaklarını kısa kes.

 

[Ayaz]

sagol verdigin bilgiler icin..

bir de son günlerde damarlarim koyulasti.. oldukca yesil gözüküyor ve daha önce damar görmedigim yerlerde yesil olarak derinin altindna beliriyor....

kan tahlili falan yaptirdim hersey normal cikti... deri incelmesine bagliyorum.. ama tuzlu yesem de karbonhidrat yüklesem de deri kalinlasmiyor... karnimda omuzdan gögüse geciste yesil yesil damarlar cikiyor...

daha önce söyledigim sorunla iliskisi olablir mi ?

EDIT: belki farkli bir konu ama daha iyi anlasilmasi acisindan bir iki resim koyayim, cok fazla belli olmuyor ama rengi gercekten koyu yesil

 

[Andre]

Kurtlar yüzünden sık sık büyük tuvaletini yapıyormusun.Vücuttaki su atımı yüzünden olma ihtimali büyük.Bendede bacakla-karının birleştiği yerlerde oluyordu.Ama sonra düzeliyordu.Önemli bir şey değil.

 

[Ayaz]

evet garip bi sekilde yemek yedikten 15 dk sonra tuvalete cikiyorum..

ben sundan korkuyorum.. itiraf etmeliyim ki ben de hastalik hastaligi var.. hasta olmasan bile acaba hasta miyim diye cok takiyorum kafama... bu sefer piskolojik olarak bazi seyler olabiliyor..

simdi kurt var gibime geliyor ama teshisi doktor koymadi henüz..
ancak damarlarin daha koyu gözükmesi somut birsey su an...

damarin rengi mi degisti diye korktum önce ancak damarin rengi degisemez cünkü rengi ne yeisl ne de mavidir.. damarin rengi kirmizidir..

sonra dedim kirmiziysa demek deri inceldi ve isik refleksyonunda daha koyu gözüküyor...

bu sefer de kafayi neden derim inceliyor'a taktim..

tuz yüklüyom karbonhidrat yüklüyom, ki normal sartlarda bu kadar yemeye 5 kg almam gerekirdi.. kilo alamiyorum..

bu sefer de buna taktim kafayi..

yani kabul ediyorum, icimde ki sesi cok fazla dinliyorum, kurcaliyorum bu yüzden bazen bunalima girebiliyorum..

simdi, Andre, senin bu aciklaman beni bir nebze rahatlatti..cünkü mantikli..

büyük bir ihtimal kurt var.. büyük tuvalete fazla cikiyorum.. bu yüzden su atimi oluyor ve deri inceliyor, dolayisiyla damarlar daha koyu görünüyor.. bunu söylüyorsun degil mi ?

genel olarak cok önemli bir sorun yok.. (insallah) ..


EDIT: Bu arada bacakla karnin birlestigi yerde de damarlar yesil yesil gözüküyor..

 

[saydam]

ayaz bence fazla beklemeden bir doktora gorun,en fazla yarim saatini alacakdir.

 

[Andre]

Eğer bağırsaklarında kurt varsa ilaçlarla beraber dökersin.Bu kesin zaten.Bu dönemde bol bol su içmeni ve sosis,salam,pastırma,sucuk gibi ürünlerden uzak durmanı tavsiye ederim.Yada pişirerek yemelisin.

Şimdi işin diğer kısmına gelelim.Karın ağrılarının,sık sık büyük tuvalete çıkmanın sebeblerinden biride strestir.Özellikle ortaokul,lise yıllarım çok stresli geçmiştir.O dönemlerde hep karın ağrısı şikayetleri vardı.

Dediğim gibi,bağırsaklarında kurt varsa ilaçlar sayesinde dökersin.Ama eğer yoksada sendeki sorunun psikolojik olduğunu tahmin ediyorum.

Damar olayınıda fazla kafaya takma.Çok çok bulk olmama rağmen şimdi baktımda hala sağ bacağımla karnımın birleştiği yerde belirgin yeşil bir damar var.Tıpkı fay hattı gibi.

Önemli bir şeyin olduğunu sanmıyorum.Kendini sıkma,fazlada kafaya takma.Vücudunu fazla inceleme ve dinleme.Yoksa her an bir hastalık ararsın kendinde.Bendede bir dönem olmuştuda ondan biliyorum.

 

[Ayaz]

Saydam, haklisin.. ancak su durumda doktora hangi sikayetle gidecegimi bilmiyorum...

2 gün önce gittim.. idrar ve kan tahlili yaptirdim.. hepsi tam olmasi gereken araliklarda...

damarlarimi gösterdim.. cok anormal bi durum yoktur, herkeste görülebilir ve kan degerlerin cok iyi dedi...

gitsem gitsem kurt kontrolü icin giderim...


Andre, dogru söylüyorsun.. kendimle bas basa kalinca hep basliyorum düsünmeye.. cok gereksiz biliyorum ama engelleyemiyorum.. hasta piskolojisine girdin mi gercekten kendini hasta edebiliyorsun bunu da bi kac kez yasadim..

bu her zaman olmuyor tabi, sadece belli dönemlerde.. en son 2 yil önce böyle olmustum kisa bi sürü icin..

bu dönemler icin ciddi ciddi antidepresan kullanmayi düsünüyorum..

uykum bu sira beni hic dinlendirmiyor.. yattaga cok gergin giriyorum ve sabahlari ayni gerginlikle kalkiyorum....

konu kurttan nerelere geldi ama bu sekilde de biraz kurtlarim döküyorum iste

insan rahatliyor harbiden

 

[Andre]

Ayaz,antidepresan gerektirecek bir durum yok.Dönem dönem herkeste olabilecek şeyler bunlar.Anti depresanlar yerine kendi kendinin doktoru olmalısın.Anti depresan kullanmak seni uyuşturmaktan başka bir işe yaramaz.

Havalar ısınıdı.Kısa süreli bir tatil tavsiye ederim.Çok iyi gelicektir.Çünkü aynı şeyler benimde başımdan geçti.

 

[Ayaz]

Inan cok deniyorum kendi kendimin doktoru olmaya..

kendime göre cok da iradeli biriyim, icki icmem, sigarayi sak diye biraktim, kafaya koyup da yapmadigim birseyi hatirlamiyorum su an...

ama nedense bunu engelleyemiyorum...

dogru antidepresan cözüm degil.. aslinda da sundan da adim gibi eminim kendimi tanidigm icin..

herhangi bi doktora gitsem tüm sikayetlerimi anlatsam, doktor da beni anlamis gibi yapip bana herhangi bir etkisi olmayan bi kac ilac yazip "sunlari düzenli olarak tok karnina 1 hafta boyu kullan" dese bunlar bende kesinlikle placebo etkisi yapar ve düzelirim..


o halde sana tecrübeli birisi olarak akil danisayim... kisa bi süre icin de olsa kullanmayim mi antidepresan.. ?

12 gün sonra insallah Almanya'ya gidiyorum ailemin yanina.. ve 1 yildan fazla orda kalacagim, 2 dönem orada okuyup geri dönecegim... oraya gidisimin bana cok iyi gelecegine ben de inaniyorum..

 

[Andre]

Antidepresan kullanmanı tavsiye etmem.Antidepresanlar ağır vakalar içindir.Sağa sola saldıranlar,kendine zarar verenler v.s..Doktorlar verir ellerine antidepresanı,içerler,sonrada bir güzel uyuşurlar.

Bak şuda var.Durumun hafif yada ağır olsun psikiyatri bölümüne gidersen %99 antidepresan verirler.

Ben yıllar öncesinde stress yüzünden baş ağrıları çekiyordum.Sonra hastalık hastası oldum.Başım ağrıdığında,acaba beynimde tümörmü var?,beyin damarlarımmı tıkalı?,gibi sorular kafamın içini karıştırırdı.Ve bu sebebten dolayı doktora gitmeye korkardım.Ve bir müddet sonrada resmen ölümümü beklemeye başladım.Evet,öleceğim günü bekliyordum.

Daha sonraları ailemin baskısıyla bir nöroloji uzmanına gittim.Bende hiç bir bulguya rastlanılmadığını,tamamen psikolojik olduğunu söylemişti.Hatta doktoroda sormuştum,tümörmü?,damar tıkanıklığımı? diye.Doktorda gülmüştü.

Nöroloji doktoru bir psikoloğa danışmamın faydalı olucağını söylemişti.Ama ben sonraları psikolog diye psikiyatre gidince olanlar oldu.Psikiyatre gittiğimde direk ilaç yazdı.Birde bana bu en hafif antidepresan demişti.İlacı içince eskisinden daha beter olmuştum.Başım korkunç dönüyordu,yürüyemiyordum,uyuşmuştum.İlaç fayda vericeğine beni dahada karamsarlığa itmişti.Bu sefer kesin ölüyorum demiştim.Sonra derhal ilacı kestim ve çöpe attım.En hafif antidepresan böyleyse,birde ağırı nasıldır acaba?,düşünmek bile istemiyorum.Zaten reçetesinde steroidlerden bile daha fazla yan etki vardı ve hepside bende olmuştu.İlacın adıda eferox tu galiba.

Daha sonra ailemle pikniklere,gezilere çıktım ve bir bakmışım sorunum kalmamış,stress gitmiş.

Sana antidepresan kullanmaman için bir anımı anlattım.

Sana tavsiyem fazla yalnız kalmamaya bak,boş durma,sürekli bir şeylerle uğraş,kitap oku,çeşitli aktiviteler yap.Zamanla her şey yoluna girer.

 

[Ayaz]

dogru söylüyorsun.. ben bir de bu aralar cok yalniz kaliyorum.. sürekli tekim.. dün uzun zamandan beri ilk defa cikardim motoru, gece ciktik geziye.. izmirde oturuyorum.. alsancak, kordon, tünellere falan girdim... o an hic biseyim yokmus gibi geldi bana..

ama gelip eve oturunce yine kurgulamalara basladim..

ayni benim daha önce dedigimi demissin.. hastalik hastasi oldum..

damarlar yesil olunca acaba vücut kuruyor mu bilmem ne mi dedim..

sonra da beynim hafif dönünce, heralde gergin sinirler artik beynime vuruyor, acilen profesyonel masör bulmam lazim dedim..

yani sana daha agir düsünceler de iceren upuzun bi liste cikaririm ..hatta bu dsüncelere daldikca nefes daralmalari, kalp carpintilari falan da basliyor sen de bilirsin..

kendimi buldum yazdilarinda..

antidepresani bana ayni seyleri yasayan biri önermisti.. en hafifini al demisti.. cok ilimli baktim önce.. simdi vazgectim ama..

bu olayi da irademle halledecegim insallah...

Benimle dertlestigin icin cok tesekkür ederim.. emin ol faydasi oldu...

damarlari da kafana takma diyorsun.. eyvallah.. kurt da varsa ucunda ölüm yok ya.. canimiz sagolsun varsin kurt olsun..


saygilar

 

[Andre]

Geçmiş olsun Ayaz.

Bu arada yanlış hatırlamıyorsamda hastalığın adı anksiyete bozukluğuydu.Ama sakın hastalığı araştırma.Yoksa yaran dahada deşilir.

Sen hiç bir şey yokmuş gibi hayata devam et.Bir kez daha geçmiş olsun.

 

[Ayaz]

demesen arastircaktim valla ama vazgectim..

yok simdiden daha iyi hissediom kendimi...

sagolasin.. bana da gecmis olsun deyip hasta muamelesi yapma

 

[sarc4stic]

Ayaz, Ayaz, Ayaz...

Durumunu çok iyi anlıyorum. Andre kadar anlıyorum diyeyim.

Ben bildim bileli hastalık hastasıydım. 5. sınıfta Anadolu liseleri sınavı için kursa giderken bile kanser oldum-olucam diyordum(nereden çıktıysa). Bir yerim kesilince bakardım ne kadar sürede iyileşecek diye, hani çok uzun sürerse bağışıklık sistemim çözmek üzeredir falan

Evhamlı biriydim yani küçüklükten beri. Sonra üniversiteye girdiğim ilk yıl panik atağa döndü. 1.5 yıl devam etti. Bu hastalık hastası olayının yeni bir boyutuydu, anksiyete derecesinde. Zor günlerdi Aynı Andre'nin dediği gibi, her şeyden en ağır hastalığı çıkarırdım, öyle ki, sağ göğüsüm ağrıyınca sevinirdim, en azından kalbim değil diye

Sonra etkisi azalmaya başladı, belki artık esprisi kalmamıştı, çünkü hergün ölüyordum, ama bir türlü ölmüyordum 7-8 ay sonra sıkılmaya başladım bu işten. O zaman azalmaya başladı. Bir o kadar süre sonrada tamamen geçti. Söylendiği gibi dışarı çıkarsın, bir şeyle meşgul olursun aklına gelmez, çok sağlıklısındır, ama evde odandayken bir anda aklına gelir, o an hissedersin - damarlarında, beynine veya kalbine doğru gider o his.

Bunları anlatmamım sebebi bu hastalıkta paylaşım çok önemli. Stres ile beraber çağın hastalığı, ve fiziksel belirtisi olmadığı ve insanlar genelde saklamayı seçtiği için paylaşım daha da önemli oluyor. Sende zaten psikolojik olduğunu biliyorsun, -bende biliyordum hastayken-, ama beyine anlatmak biraz zaman istiyor.

Annem pedagog, çalıştığı şirkette bir kaç psikolog ile arkadaş. Bende gitmiştim o dönem, danışma amaçlı. Kadın basitçe "vücudunu(beynini) karşına alırsan bu savaşı kazanamazsın" dedi. Psikiyatristlerden uzak dur derim, ilaç son çare olsun, mümkünse hiç kullanma.

Son olarak, hastalıkları katiyen araştırma. Yan etkiymiş, belirtiymiş, şunlardan üçü varsa risk altındasınız vs... Okuduktan 2 gün sonra çıkar çünkü Ben bir gün "Ya benim nerem ağrımadı" diye düşünmüştüm, sağolsun artık arımayan yerim yok

 

[Ayaz]

sarc4stic,

sakin yadirgamayin ama su an biraz mutlu oluyorum bile diyebilirim..demek ben yalniz degilmisim..

ayrica 2 yil önce yine damarlarima takmistim... sabahlari kalktigimda bakiyordum damarlar incecik.. halbuki normal olan sey de bu zaten sonra kahvalti yapip kahve iciyodum.. damarlar sisiyordu.. bu sefer de allah allah kesin bi sorun var bi iniyo bi sisiyo dedim..

sonra her sabah ince olduklarini gördügümde "bu incecik damarlardan kalbime yeterince kan pompalanmaz" diyordum...

sonra kendimi bana kimsenin care bulamayacagi bir hastaliga düsmüs gibi hissetmeye basladim.. cok degil aradan 5 gün gecti.. ben yine sabah kalkip damarlarimi incelemeye basladim.. bu sefer kalbimin daha hizli carptigini hissettim.. dedim ki kendi kendime "bu sefer gidiyorum heralde, kalbe yeterince kan gitmiyor" acile kaldirildim..yani: Panik Atak..
acilde sadece tansiyonum yüksek cikti


hastaneye yattim.. 1 hafta kaldim.. yapilmadik test kalmadi.. herseyin temiz cikmasina ragmen beynim bana halen "sen hastasin" diyordu... basim tam 2 hafta boyu döndü..



hastaneden ciktiktan sonra arkadaslarim bana neden yattin diye sorunca olayi her anlatmaya basladigimda damarlarimin inceldigini ve kalbimin hizlandigini farkettim... piskoloji, sen nelere kadirsin

sonra biraz toparladim.. kalbim de halen biseyler oldugu düsüncesiyle iyi kötü 1 yil gecti.. kalbim bu arada gercekten capiyordu... yani kahve icince carpinti yan etkisinin oldugu geliyordu aklima ve kalbim basliyordu gümlemeye... halbu ki su an günde 5 fincan icerim yien tas gibi olurum...

neyse uzatmim, sonra kalp atislarim düzeldi...
bu defa damarlarim yesil yesil olmaya basladi.. ayni piskolojiye girmek üzereydim...en cok da bundan korkuyorum..


tekrar ayni seylerin basima gelmesini istemiyorum... cok kötü olmustum..

mesela baska bir vücut forumunun saglik bölümünde biri kabiz oldugunu yaziyordu .. ayni gün ben de kabizlik baslyiordu...

yani sarc4stic ve Andre ikiniz de anliyorsunuz ne dedilerimi..


inanin bunlari yazarken bile cok rahatladim.. en azindan artik tedavisi olmayan bir hastaligin icersinde oldugumu düsünmüyorum...

yani bu kendimi hasta sanip icine düstügüm durumlarla ilgili size bu forumu dolduracak kadar yazi yazarim.. merkz sinir sistemi rahatsizliklarindan basla da kanser'e kadar...

bak aklima geldi.. bi kere atv ana haber'i izliyom.. o siralar da cok tavuk yiyordum supplement alcak param yok..

tam haberlerde de bir haber "asiri et tüketimi ve doymus yaglar kanser hücrelerini besler" .. 2 hafta piyasada kanser oldum diye dolastim...

valla yazdikca yazasim geliyor.. kusura bakmayin...

 

[Andre]

Yaz Ayaz yaz.

İçinde ne var ne yok dök hepsini.Bak bizlerle netten bile olsa konuşmak seni rahatlattı.

 

[Ayaz]

valla zaten yazasim var yazayim..


aslinda beni en cok korkutan ve cikmaza sürükleyen sey, kendimi hep vücut gelistirme sporundan dolayi hasta ettigim düsüncesi..

herseyden kil kapiyorum, mesela bulklasmaya veya definasyona göre besleniyorum, en ufak biseyde kendimi hasta zannediyorum ve bunun bulklasmaya ya da definasyona yönelik beslenmemden kaynaklandigini düsünüyorum.. esas film buran sonra kopuyor.. bu defa diyorum ki, demek ki bu spora göre beslenmek beni hasta ediyor, yani demek ki ben bu sporu da yapamam artik.. iste o zaman afakanlar basiyor..


tam bir dilemma..

umarim anlasilmistir

 

[Despo]

Ayaz kusuruma bakma ama ben biraz güldüm
Ama herhalde sende biliyorsun bu sorunun aslinda biraz komik oldugunu (trajikomik).
Benimki seninki gibi olmasada, en cok korktugum hastalik kanser, cogu zaman düsünürüm ya kansersem diye, insan ürperiyor, hatta bu nedenlede sigarayi biraktim.
Bence kafaya fazla takmana gerek yok, sporunu yapiyorsun, cogu insandan hasta olma riskin daha az, bunlari demek tabiki kolay. Hersey demekle olmuyor, bu sorun dedigin gibi psikolojik bir sorun bu nedenle, doktor care olamaz. Kilo alamama konusu tabiki doktorun yardim edebilecegi bir konu.
Kisacasi benim tavsiyem Doktor + Psikolog.

Saygilar

 

[Andre]

Geçmiş te olsa bari bende anlatayımda içimde kalmasın.

Bu psikolojik sorunlar ilk olarak orta okulda çıkmaya başlamıştı.Normalde sınıfın en haylaz adamıydım.Öğretmen beni tahtaya kaldırdığında,öğretmene,hocam ben tembel değilim,bu soru yanlış yada sizde yanlışlık var,şimdi bu x ne alaka?,bu a,b ne alaka?,matematikmi işliyoruz,Türkçemi diyen biriydim.Ama sonra ne olduysa içime kapanmaya başladım.İlk olarak fobiler başladı.Öğretmene o lafları diyen ben,artık tahtaya kalkmaya korkuyordum.Ya yanlış yaparsam?,herkes bana gülecek?

Sonrasında lise dönemim dahada beter.Aşırı aile baskısı yüzünden dahada stressliydim.Geceleri kendi kendime düşünmekten sabahlara kadar uyuyamazdım.Bu durum en sonunda patlak verdi.İlk hastalık hastası belirtileri ortaya çıktı.Sağdan,soldan duyduğum ne kadar hastalık varsa hepsini oluyordum.Bir gün boğazımdan kan geldi verem oldum,bir gün işerken yanma oldu prostat oldum,bir gün kalbim ağrıdı kalp krizi geçireceğim anı bekledim.

Ama en kötüsü 20 li yaşlarımda olmuştu.Tam bir gece boyunca hangi supplement kürünü yapsam diye düşündüm ve gereksiz stress yarattım.Hemde ne stress.Sonra tak birden kafamdan aşağıya sular boşalıyormuş gibi oldu.Kesin beyin kanaması geçiriyorum dedim.1-2 dakka sonra kendi kendime ''iyide beyin kanaması geçirsem şimdi ayakta duramamki,belkide ölmüştüm'' dedim,gülüp geçtim.Ama aklım hala oradaydı.Ya ciddi bir şey olursa diye kafama takıldı.Ertesi günden itibaren baş ağrıları başladı.Ama öyle 1-2 gün değil.15-20 gün süren ağrılar.Artık o süreç içinde beyin tümörü,damar tıkanıklığı v.s... kendime yakıştırdım.Bazen kolumun üstüne uyuduğumdan gece kolum uyuşmuş halde uyanıyordum.Felç oldu diye ne korkmuştum.Sonrada kolum niye uyuşuyor kesin bende bir hastalık var diyordum.

Birikmş bir stressi supplement düşüncelerim iyice kötüye sürüklemişti.O sıralar bendede Ayaz gibi beslenme v.s. kafaya takardım.Durup dururken''ayağım niye soğuk,esin kansızım'' gibi düşünceler başımın etini yerdi.

Bir keresindede aşırı zayıflıyordum.Kendimi aidsli ilan etmiştim.

v.s...

v.s...