asrin78
Üye
Arkadaşımı beklerken boş masa bulamamış bir amca, benim masama oturdu. Sohbet etmeyi çok sevdiği anlaşılıyordu. O konuşuyor ben yorum yapıyordum. Emekli öğretmenmiş.
Anılarını anlattı...
Sonra gözümün içine bakarak:
- kizim sevmek mi istersin sevilmek mi? dedi.
Ne cevap vereceğimi bilemedim.
- İkisini istesem çok şey mi istemiş olurum?
- İkisi sunulmadı. Sana sadece birini seçme hakkı veriliyor.
Düşünüyorum düşünüyorum cevapsızım. Sevilmek, evet çok güzel. Sen sevmedikten sonra o seni sevse ne olur?
Ya sevmek? Eğer karşındakinin seni sevmediğini anlarsan, o da acı verir.
Ben karşımdakinin beni sevmediğini öğrendiğimdeki acıyı tatmak pahasına da olsa sevmeyi seçtim.
- Evet, cevabım SEVMEK. Bu sorunun cevabını siz de verecek misiniz?
- Tabi kii kizim . Bundan 35 yıl önce çok yakışıklıydım, bakma şimdi yaşlandım. Hep sevildim. Sonunda beni seven, ilerde seveceğimi düşündüğüm biri ile evlendim. Ömrümün yarıdan fazlasını bir gün severim ümidiyle geçirdim. Eşim beni çok sevdi. Bir gün bile saygıda kusur etmedi. Onu sevmediğimi hissetmesin diye çok uğraştım. Geçen gün karımı toprağa verdik. Ölmeden önceki son konuşmamızda bana "Sana çok teşekkür ederim, beni bu hayatta mutlu ettin, anne olmamı sağladın, beni bilerek hiç üzmedin. Senin beni sevmeni sağlayamadım ama seni çok sevdim" dedi.
Meğer anlamış onu sevmediğimi, aslında sevemediğimi.
- Peki hiç aşık olmadınız mı?
- Oldum elbette
- Peki niye onunla evlenmediniz?
- Çünkü o başkasını seviyordu. Ona söyleyemedim. Onun için kızlarla hep gönül eğlendirdim. Olmadı, ondan başkasını sevemedim.
- Ne mutlu size ki sizi çok seven biri ile evlenmişsiniz.
- Evet kizim, haklısın ama ben SEVİLMEK şıkkını seçtiğim için olmadı. İstemeden ona da hakketiği mutluluğu yaşatamadım. Sevilmeye doydum ama sevmeye
hala açım...
Bu yazıyı çek beğendim. Belkide şu anki durumumu açıkladığı için!
Yılbaşından beri beraber olduğum kız arkdaşımdan ayrıldım!Kendi isteğimle biliyorum ortada bir sebep yoktu beni çok seviyordu çok iyi biriydi!Ama ilersi için beraber olmamız zordu onu görmek için heyecanlanmıyordum ayrıldığımızda içimden bir şey onla beraber gitmiyordu!Biliyorum ben suçluyum ama bunu devam ettirsem o bana daha çok bağlanacaktı ve ayrılmamız daha zor olucaktı.İlk defa kötü olmayı başardım sanırım belki bu kötülük bile değil ama bakın hala kötülük olarak düşünüyorum ben keşke onu hiç hayatıma sokmasaydım böylece hiç üzülmeyecekti!Belkide kendimi yalnız hissettiğim bir zamanda hayatıma girmişti!belki değil öyle...Beni aslında daha çok üzen onun son ilişkisinin de sebepsiz birden bitmiş olmaısı ve erkek arkadaşının bırakması.Evet bizde kavga etmedik ayrıldık ama anlaştığımız söylenemezdi tartışmamamk anlaşmak değildir.Ben konuşmasam hiç konuşmuyordu her ne kdr önemli olmasada bizi görenler birbirmize yakıştırmıyordu!ailemle tanıştı hatta bi vesilyele ailemde bu gözle baktı ona!Ona bunları yüzyüze söyleme cesareti bile kendimde bulamadım 1 hafta soğuk davrandım sonra maille söyledim herşeyi birbirmize uygun olmadığımızı !
Evet suçluyum biliyorum bu lişikiyi bitirdiğim için değil başladığım için ama artık bu hataya düşmeyeceğim umarım o çok mutlu olur bunu hakediyor..
Bende artık başkalarını mutlu etmek görevinden istifa ediyorum!
Anılarını anlattı...
Sonra gözümün içine bakarak:
- kizim sevmek mi istersin sevilmek mi? dedi.
Ne cevap vereceğimi bilemedim.
- İkisini istesem çok şey mi istemiş olurum?
- İkisi sunulmadı. Sana sadece birini seçme hakkı veriliyor.
Düşünüyorum düşünüyorum cevapsızım. Sevilmek, evet çok güzel. Sen sevmedikten sonra o seni sevse ne olur?
Ya sevmek? Eğer karşındakinin seni sevmediğini anlarsan, o da acı verir.
Ben karşımdakinin beni sevmediğini öğrendiğimdeki acıyı tatmak pahasına da olsa sevmeyi seçtim.
- Evet, cevabım SEVMEK. Bu sorunun cevabını siz de verecek misiniz?
- Tabi kii kizim . Bundan 35 yıl önce çok yakışıklıydım, bakma şimdi yaşlandım. Hep sevildim. Sonunda beni seven, ilerde seveceğimi düşündüğüm biri ile evlendim. Ömrümün yarıdan fazlasını bir gün severim ümidiyle geçirdim. Eşim beni çok sevdi. Bir gün bile saygıda kusur etmedi. Onu sevmediğimi hissetmesin diye çok uğraştım. Geçen gün karımı toprağa verdik. Ölmeden önceki son konuşmamızda bana "Sana çok teşekkür ederim, beni bu hayatta mutlu ettin, anne olmamı sağladın, beni bilerek hiç üzmedin. Senin beni sevmeni sağlayamadım ama seni çok sevdim" dedi.
Meğer anlamış onu sevmediğimi, aslında sevemediğimi.
- Peki hiç aşık olmadınız mı?
- Oldum elbette
- Peki niye onunla evlenmediniz?
- Çünkü o başkasını seviyordu. Ona söyleyemedim. Onun için kızlarla hep gönül eğlendirdim. Olmadı, ondan başkasını sevemedim.
- Ne mutlu size ki sizi çok seven biri ile evlenmişsiniz.
- Evet kizim, haklısın ama ben SEVİLMEK şıkkını seçtiğim için olmadı. İstemeden ona da hakketiği mutluluğu yaşatamadım. Sevilmeye doydum ama sevmeye
hala açım...
Bu yazıyı çek beğendim. Belkide şu anki durumumu açıkladığı için!
Yılbaşından beri beraber olduğum kız arkdaşımdan ayrıldım!Kendi isteğimle biliyorum ortada bir sebep yoktu beni çok seviyordu çok iyi biriydi!Ama ilersi için beraber olmamız zordu onu görmek için heyecanlanmıyordum ayrıldığımızda içimden bir şey onla beraber gitmiyordu!Biliyorum ben suçluyum ama bunu devam ettirsem o bana daha çok bağlanacaktı ve ayrılmamız daha zor olucaktı.İlk defa kötü olmayı başardım sanırım belki bu kötülük bile değil ama bakın hala kötülük olarak düşünüyorum ben keşke onu hiç hayatıma sokmasaydım böylece hiç üzülmeyecekti!Belkide kendimi yalnız hissettiğim bir zamanda hayatıma girmişti!belki değil öyle...Beni aslında daha çok üzen onun son ilişkisinin de sebepsiz birden bitmiş olmaısı ve erkek arkadaşının bırakması.Evet bizde kavga etmedik ayrıldık ama anlaştığımız söylenemezdi tartışmamamk anlaşmak değildir.Ben konuşmasam hiç konuşmuyordu her ne kdr önemli olmasada bizi görenler birbirmize yakıştırmıyordu!ailemle tanıştı hatta bi vesilyele ailemde bu gözle baktı ona!Ona bunları yüzyüze söyleme cesareti bile kendimde bulamadım 1 hafta soğuk davrandım sonra maille söyledim herşeyi birbirmize uygun olmadığımızı !
Evet suçluyum biliyorum bu lişikiyi bitirdiğim için değil başladığım için ama artık bu hataya düşmeyeceğim umarım o çok mutlu olur bunu hakediyor..
Bende artık başkalarını mutlu etmek görevinden istifa ediyorum!
