Arkadaşlar kendi deneyimimi paylaşıyorum; umarım ufakta olsa birilerine bir yararı olur... Uzunluğu için özür diliyorum, gramer konusuna da fazla dikkat edemedim.. Daha düzgün ve planlı yazarak düzeltirim ilerde...
Ortaokulda arkadaş(DÜŞMAN)larım vesilesiyle başladım sigaraya...
Körpe ciğerlerim tam gelişmeden başladığım için
8 senedir içtiğim sigara artık vücudumda hasar olduğunu belli etmeye başlamıştı.Gerçi uzun zamandır belli ediyordu ama ilk kez önemsemiştim...Bırakırsam iyi olacağını biliyordum ama yapacak cesareti bulamıyordum...
İlerde bırakırım, istesem de bırakamam, içip sağlıklı olanlarda var, içmeyip sağlıksız olanlarda gibi şeylerle geçiştiriyordum.. İçten içe biliyordum ki artık iş benim kontrolümden çıkmıştı... Bırakamayacağıma inanıyordum..Arada azaltıyordum ama bir gece bilgisayar başında farkediyordum ki tekrar sigara içme hızım
sapıklık ve fetiş boyutlara ulaşıyordu. Yani bilincindeydim.. Affınıza sığınarak şunu söylemek istiyorum.. Sigara içmek ''Bekareti bozdurmak (Halk arasında)'' gibi birşeydi. İlk sigaradan sonrası önemsizdi... O ilk sigaraydı olay... Eğer başlamadıysan yada bıraktıysan ilk sigarayı içene kadardı herşey...bunu biliyordum işte...
Bir gün anneme bırakması için fişekleme yaptım. O da ben bırakırsam kendisinin bırakacağını söyledi...Hazır değilm dedim, hazır olduğumda haber veririm diyerek kapattım telefonu...
2 gün sonra aniden bırakmaya karar verdim...Azaltarak yaptığım denemelerden biri olacaktı... Ev arkadaşım Havayolu şirketinde çalıştığı için Duty Free'den bir karton daha getirmek üzereydi... Tam o işe giderken '' Getirme'' dedim...İçimden Allah'ım ne yaptım ben yaa zaten bırakamayacağım ki diyordum...4-5 Dal sigara kalmıştı... Yemekten sonra 2 tane yakardım normalde.. 1 tane yaktım.. 1 saat sonra 1 tane daha... Son sigara kaldığında tuvalete girdim... En keyiflisi bu olacak diyordum içimden... Ama bırakamayacağımı düşünüyordum bir yandan... İçerken bir anda bir şey belirdi kafamda
'' BIRAKACAĞIM'''... evet çok kararlıydım bu son sigaram olacaktı...Zevkle sonuna kadar gidecektim.. Ve bir daha içmeyecektim... Sonra dedim ki '' Neden sonuna kadar içeceksin ya bir nefes daha al ve at bitsin bu iş artık ''....Tam bir nefes daha alacaktım ki ondan da vazgeçtim ve attım.... İşte ben bu kadar GÜÇLÜYÜM diye bağırdım evde

...
İlk iki gün resmen işkenceydi. Krizler, ne yapacağını bilememeler. Sürekli ama sürekli aklında sigara olması vs...
O iki günü 24 saat şuursuzca yiyerek ve gezerek atlattım.
Ancak nefes alış verişimde muazzam bir düzelme oluyordu ... O kadar güzel birşeydiki.. Nefes aldığımı hissediyordum resmen...
Takip eden 2 hafta boyunca günde 3-4 kere nikotin eksikliğinden (ben öyle düşünüyorum ) alın bölgemde kısa süreli ağrı ve şiddetli baş dönmesi oluştu. İlk zamanlarda ki kadar sigara krizi yaşamasam da zorlanıyordum.
Yemek sonraları, yemeğim bitmemiş gibi hissediyor, bir iş yaptıktan sonra ikinci bir işe geçemiyordum ( Misal bulaşık yıkarken ara veriyordum. Eskiden bir sigara içer devam ederdim. Sigarayı bıraktıktan sonra ara da oturuyor ve kalkamıyordum).... Bilgisayarımdaki ''LOADING''ler her zamankinden daha acı verir boyuttaydı...
Bu evreyi de her nikotin krizim geldiğinde ciğerlerim patlayana kadar koşarak ve kardiyo yaparak atlattım. Her akşam kendimi tatmin edici bir şeyler ile ödüllendirdim. Sosyal paylaşım sitelerinde sigarayı bıraktığıma dair hava atan mesajlar paylaşıyordum. Sürekli makaleler okuyordum. Ve her gün bu işin daha kolaya gittiğini anlıyor- sabredersen yaparsın- diyordum. Artık ciğerlerim rahatlamış, yediklerim içtiklerim ve yaptıklarım daha anlamlı olmuştu. En güzeli ise duyguları sonuna kadar hissediyordum... Sevindiğimde bir sigara yakıp samana dönmüyor ve o mutluluğu çıldırırcasına yaşıyor, sinirlendiğimde sonuna kadar öfkemi kusuyordum...
3. hafta biraz kendimi denemek birazda ödüllendirmek için 4 kere alkol aldım, gayet keyifli eğlenceler güzel masalarda. İlk ikisinde zorlansam da 3 ve 4. sefer de sigara yerine enginar ve kalamarın tadının güzelliğini düşünüyordum. Yani bu testide geçmiştim ve başarılıydım.
3. Haftadan itibaren okula gittiğim için farklı bir savaş başlamıştı...
Okulda
çay sigara, kahve sigara, soda sigara vakitlerini ( ki her yarım saatte bir olur derse de girmediğimiz için) nasıl atlatacağımı kara kara düşünüyorken bir baktım ki o vakitlerde arkadaşlarımın kıskançlığı, moral bozma çabaları, yapamazsınlar edemezsinler havada uçuşuyor.
Gayet dik ve kesin bir duruşla sigara içen arkadaşlarımın yanına gittim. Yüzüme üfledikleri dumanı püskürttüm. 2 güne başlarsın laflarını ''hehehe belkide '' diye geçiştirdim. Al bir sigara diyenlere ''Teşekkür ederim sağol yavri istemez'' diye gülerek esprili bir şekilde geri çevirdim. '
'Oğlum bırakılırmı yaa offff süper bir şey yemekten sonra fln off o tadı varyaa canın çekior dimi hahahah offf dur bi sigara yakim - O SIRA SİGARA YAKAR VE GÜZELCE İÇİNE ÇEKER- ehhhh'' diyenlerin ağzının ortasına patlatasım gelse de kendi kendime boşver diyip '' Kardeşim biz senin gibi üniversite de başlamadık, orta okuldan beri içiyoruz, artık bizee zevk değil acı veriyor.. İlerde yaşını başını alınca, büyüyünce sende anlarsın'' diye karşı atakla sindirerek ve oradan uzaklaşarak çözdüm....Evet okulda da içmiyordum.... Ve ağız kokum artık yok olmuştu, utanmıyordum kantinde...
1 ayı geçkin süredir sigara içmiyorum. Evet ara ara sigara içmek istiyorum. Ama bu araların arası gittikçe açılıyor. Ve istek derecesi gittikçe düşüyor. 1 ay öncesine göre %95 düşüş vardır sigara isteğimde eminim buna...
Buda benim sigarayı bırakma hikayem...
Bu arada belirteyim...
Babamı sigara(ve şeker) yüzünden kaybettim...52 yaşında felç kaldı, 55 yaşında tek ayağını kestiler,57 sinde vefat etti... Benim başıma da gelmeden bırakamam diyordum... Bırakılıyormuş... thums: Çok zor değil... Olay bırakmaktan ibaret... O ilk duvarı çekmek...
