Şu sıralar spor anlamında pilatese yöneldim. Kızım 2,5 yaşına gelmek üzere artık bana olan bağımlılığı azalıyor haftada 3 gün 1 saat babasına bırakıyorum. Beslenme konusunda ise sorunum devam ediyor. Şunu biliyorum ki yeme bozukluğum var. Bu konuda algımı değiştirmeye çalışıyorum. Aslında vucut algı bozukluğumu da değiştirmeye çalışıyorum. Vucut konusunda sahip olduğum takıntılar üzerine düşünüyorum. Ancak belli bir beden şeklinde olursam onaylanırım düşüncemin yanlışlığının farkına vardım. Eğer bir erkek veya kadın bana kilo ve beden şeklim üzerinden eleştri yapıyorsa biliyorum ki kendi özgüven problemini saklamaya çalışıyor. Oysaki insanı çekici yapan şey kendi bütünlüğünün arkasında durabilmesi. Bunun kiloyla alakası yok. Bunları 30ların başında idrak ettim. 20li yaşlarım beden kaygısı ve takıntılarla geçti. Kilo verdikçe kendime verdiğim değer artmadı. 40lı yaşlar inşallah çok daha bilinçli olurum.